:37:01
Fran, twój asystent pobił osobę obsługującą lot.
:37:05
- Wcale, że nie.
- Złamałeś jej nos.
:37:07
Złamałem nos kelnerce w barze.
:37:10
To znaczy, przez przypadek.
:37:13
Dave, ty jesteś chory.
:37:15
Przepraszałbyś za to, że jesteś
diabetykiem? Oczywiście, że nie.
:37:19
Dlaczego uważasz, że musisz przepraszać,
jeśli cierpisz na STG.
:37:24
STG?
:37:25
Syndrom Trującego Gniewu.
:37:28
Nie mam STG.
:37:29
On jest zły. To choroba,
a nie przestępstwo, Fran.
:37:32
On ma na imię Frank!
:37:38
Nie, przepraszam.
:37:52
Ciuszki dla kotów to nie nowość.
:37:55
ale nigdy nie było ciuszków dla otyłych kotów...
:37:58
które mogą się czuć zakłopotane...
:38:01
swoim wyglądem w niektórych kombinezonkach.
:38:03
Dlatego przygotowałem dla niego
luźny sweterek, żeby przykryć mu brzuszek.
:38:07
I berecik odwracający uwagę od tłustej głowy.
:38:10
Oh, mała paróweczko. Zawiążemy mocno...
:38:14
i podbródek znika.
:38:16
Jaki jestem przystojny.
:38:21
- Hej, Dave. To twoje biuro?
- Andrew.
:38:25
- Co tu robisz?
- Grałem z Frankiem w golfa.
:38:27
Jest znajomym mojego ojca.
Należymy do tego samego klubu.
:38:31
Naprawdę? Już od dawna chciałem z nim zagrać.
:38:34
- Świetnie tam jest, co?
- Przyjemnie.
:38:40
A tak przy okazji, Dave, jak tam terapia?
:38:44
Kto ci powiedział?
:38:46
Linda jest moją przyjaciółką.
Nie mamy przed sobą sekretów.
:38:48
Ja cię pikuś, ten facet jest
przyjacielem twojej dziewczyny?
:38:52
Nie. To znaczy, to ja jestem
jej najlepszym przyjacielem...
:38:55
a Andrew jest jej przyjacielem,
kolegą, jeśli to ma jakiś sens.