:59:00
No i jak poszło, kolego?
:59:01
- Dlaczego mnie zostawiłeś?
- O czym ty mówisz?
:59:04
Dałeś mi sygnał.
:59:06
Nie dałem ci sygnału, żebyś wyszedł.
:59:08
Dałem ci sygnał, że ta twoja
górnolotna gadka podziałała.
:59:12
No jasne, że zadziałała.
:59:14
Więc mały Davey potrzebował kontroli gniewu?
:59:17
- Ta laska była mordercą.
- Seryjnym mordercą.
:59:20
Próbowała mnie zaczekoladzić na śmierć.
:59:22
W każdym bądź razie, nie zdradzam Lindy.
:59:25
- A`propos Lindy, dzwoniła wcześniej.
- Doprawdy?
:59:29
Wydawała się jakaś przygnębiona.
:59:32
- A czym?
- Że wyszedłeś z inną kobietą.
:59:36
- A skąd o tym wiedziała?
- Ja jej powiedziałem.
:59:39
- A co innego mogłem zrobić?
- Co innego mogłeś zrobić?
:59:41
Mogłeś powiedzieć jej coś innego.
Że byłem w banku, albo w sklepie.
:59:46
Że zjadłem popsute guacamole i miałem sraczkę!
:59:48
Cokolwiek innego byłoby dobre!
:59:51
No, przepraszam, Dave,
ale ja nie kłamię za moich pacjentów.
:59:53
Jak chcesz zostawić kolegę
i pobiec za jakąś gorącą laską...
:59:57
to nie możesz oczekiwać, że będę cię krył.
:59:59
Zrobiłem, co mi kazałeś,
ty chory, obłąkany człowieku.
1:00:05
Z czego się śmiejesz?
1:00:08
Co cię tak bawi?
1:00:11
Kendra była moją pacjentką.
Aktorka. Całkiem niezła.
1:00:15
Zaaranżowałem jej obecność w barze
i sposób, w jaki ją poderwałeś.
1:00:23
Nabijałeś się ze mnie?
1:00:25
Jasne. Wiesz, taki żarcik między kumplami...
1:00:28
taki, jak twój o mojej umierającej matce.
1:00:31
Mówiłem ci, że się odwdzięczę.
1:00:34
W porządku.
1:00:39
Więc, naprawdę nie rozmawiałeś z Lindą?
1:00:41
Oczywiście, że rozmawiałem.
Dlatego jest to takie zabawne.
1:00:47
Gdzie jest twój telefon?
1:00:49
Nie ma jej w domu, Dave.
Wyszła ze swoim przyjecielem Andrea.
1:00:53
Nie zna żadnego Andrea. Chyba Andrew?
1:00:56
Tak. Tak właśnie. Andrew, fujara z nogami.