:58:02
God, het is goed om je te zien.
:58:04
Jou ook.
:58:06
Kreeg je mijn laatste brief?
:58:08
Ja. Je was in Pakistan.
:58:10
Pakistan?
:58:11
Dat was maanden geleden.
:58:13
Heb ik niet...?
:58:14
Je was bezig levens te redden.
:58:16
Het is oké, ik vergeef het je.
:58:17
We zijn niet
meer in Pakistan.
:58:21
We zijn in Cambodja,
bij de Thaise grens.
:58:26
Alles in orde?
:58:28
Hoe is het thuis?
:58:30
Goed.
:58:31
Jimmy?
:58:33
Fantastisch.
:58:35
Maar natuurlijk
:58:36
Dus, je bent in Londen, en je
belt me nu opeens.
:58:42
Is dat omdat ik bij de
Verenigde Naties ben of juist omdat...
:58:45
ik je het nooit zou vergeven
als je niet belde?
:58:47
Beide.
:58:50
Vertel me.
:58:51
Wat weet je
over Cambodja?
:58:54
Er is een burgeroorlog aan de gang,
:58:57
Communistische coalitiestrijders
geleid door de Khmer Rouge...
:59:01
tegen de Communistische Vietnamezen
die de regering leiden.
:59:03
Ik geloof dat de Britten
het politieke ironie noemen.
:59:05
Ja. Nick noemt het
een kloteboel.
:59:08
Maar dat is Nick,
:59:09
iemand die geen blad voor de mond neemt.
:59:11
Hoe gaat het met hem?
:59:13
Is hij in orde?
:59:17
Hij is Nick.
:59:19
Was het zijn idee dat
je hier zou komen?
:59:21
Nee. van ons allebei.
:59:24
Ik bedoel, ik wilde
je toch zien,
:59:26
en weet je,
ik doe dit altijd...
:59:30
Nick kan nog niet overdrijven...
om zichzelf te redden.
:59:33
Dat zag je al.
:59:35
Sorry, waar was ik?
:59:37
Cambodja.
:59:39
Juist.
:59:40
Volgens Washington,
:59:43
bestaat de plaats officieel niet,
:59:44
hoewel er zo'n half miljoen mensen...
:59:47
onder de heerschappij van
Khmer Rouge leven.
:59:49
Dysenterie, mazelen,
:59:50
longontsteking,
natuurlijk geen vaccins...
:59:52
dus het sterftecijfer loopt van vijftien
tot twintig mensen per dag...
:59:55
in ieder dorp, en er zijn ook
een heleboel landmijnen.
:59:58
Dus, we hebben geamputeerden
zonder protheses.