1:22:03
Η επιταγή δεν πληρώθηκε.
1:22:12
Κάθησα εκεί με τον μπαμπά μου και
όλοι οι θόρυβοι της Νέας Υόρκης εξαφανίστηκαν.
1:22:19
Το μόνο που μπορούσα ν'ακούσω
ήταν το αίμα να χτυπάει στ'αυτιά μου.
1:22:23
Αλλά για κάποιο λόγο ένιωσα χαρούμενη.
1:22:27
Αναρωτήθηκα αν ο Φράνκι είχε νιώσει έτσι.
Ξεχωριστός.
1:22:34
Να σε κοιτάνε όλοι σα να κοιτάνε στον καθρέφτη.
1:22:37
Και να χαμογελούν.
Εκτός από τα μάτια τους.
1:22:45
Ήξερε ο Φράνκι ότι θα πέθαινε;
1:22:48
Γι'αυτό μας έγνεφε
και μας χαμογελούσε συνέχεια;
1:23:17
Όταν πέθανε καταράστηκα το Θεό.
1:23:20
Του είπα
"Δε θα ξαναδείς αυτά τα μυξιάρικα δάκρυα...
1:23:23
...να τρέχουν στα μάγουλά μου ξανά."
1:23:27
Έτσι τώρα δεν μπορώ να κλάψω.
1:23:35
Σκέφηκα ότι θα 'ρχόμουν εδώ...
1:23:40
...και θα ξυπνούσες και θα 'πιανες το χέρι μου...
1:23:45
...θα 'κλαιγα και το παιδί θα γινόταν καλά.
1:23:50
Όλα θα γίνονταν καλά.
1:23:59
Χρειαζόμαστε ένα θαύμα, Ματέο.