:10:00
en ik... en we hoorden het nieuws
over haar,
:10:03
en natuurlijk ben ik met haar en mijn
ouders naar de begrafenis gegaan.
:10:06
Nou, het spijt me om dat te horen.
:10:07
Ik weet het.
:10:08
Jij was er toch niet.
:10:11
Waarom?
:10:12
Waarom was jij er niet?
:10:13
Als ik had gekund, was ik
zeker gekomen.
:10:15
Ik had andere plannen en we.
:10:17
Je kunt maar beter een
goede reden hebben.
:10:19
Wat?
:10:22
Nee.
:10:25
Je was er wel, of niet?
:10:26
Dat is verschrikkelijk.
:10:29
Ik lach wel, maar ik meen het niet.
:10:31
Haatte je mij?
Je moet me niet meer haten.
:10:33
Heb je me al die tijd gehaat?
:10:34
Zo is het toch?
:10:35
Nee, nee.
- Jawel, zo is het wel.
:10:37
Maar nu haat je me toch niet meer, of wel?
:10:38
Ik bedoel, mijn oma...
- Ik haat je niet, oké?
:10:40
Het is niet erg, oké?
:10:42
Ik heb dat hele eind gevlogen,
jij blies het af,
:10:44
en sindsdien is het met mijn leven
bergafwaarts gegaan,
:10:46
maar het is niet erg.
:10:48
Dat meen je niet.
- Nee, ik maak maar een grapje.
:10:49
Ik kan het niet geloven, je moet
wel heel boos op me zijn geweest.
:10:52
Het spijt me,
ik had daar graag willen zijn,
:10:54
meer dan wat ook ter wereld.
Ik zweer je.
:10:55
Echt, ik zweer het je.
:10:56
Je kunt toch niet boos op me zijn,
mijn oma...
:10:58
Nee, ik weet het.
:10:59
Ik dacht eerlijk gezegd al, dat er
zoiets moest zijn gebeurd.
:11:02
Ik baalde er wel flink van, maar...
:11:04
ik was vooral boos, omdat we geen
telefoonnummers...
:11:07
of andere informatie hadden uitgewisseld.
:11:08
Dat was heel dom, ik weet het, geen enkele
manier om elkaar te bereiken.
:11:10
Ik wist je achternaam niet eens.
- Ik weet het.
:11:12
We waren allebei bang dat als we
elkaar zouden gaan schrijven...
:11:15
en bellen, dat het dan langzaam...
:11:17
zoals een kaarsje zou uitdoven.
:11:18
Ja, het ging niet bepaald langzaam.
- Nee, ik weet het.
:11:21
We wilden gewoon verder gaan, waar
we waren opgehouden.
:11:22
Dat had mooi geweest als het zo was
gegaan... - Ja, een goed idee...
:11:27
Dus,
:11:29
hoe lang was je toen in Wenen?
:11:31
Een paar dagen maar.
:11:34
Heb je toen iemand anders leren kennen?
:11:36
Ja, ze heette Gretchen,
en ze was geweldig.
:11:39
Echt waar?
Ja, het boek is echt...
:11:40
een weergave van jullie twee.
:11:41
Echt waar?
Nee, ik maak een grapje.
:11:43
Je had het nooit geloofd. Ik ben zelfs
teruggegaan naar het treinstation.
:11:45
Ik heb zelfs pamfletten opgehangen met
mijn telefoonnummer en hotel,
:11:49
voor het geval je vlucht vertraging had.
Ik was een echte sukkel.
:11:50
Laten we deze kant opgaan.
Ben je toen nog gebeld?
:11:53
Alleen door een paar hoeren,
die een klant zochten.
:11:55
Nee, het was vreselijk.
Wat moet ik nou zeggen.
:11:58
Het is zo erg. Het spijt me zo.
:11:59
Ik heb een paar dagen rondgelopen.
Uiteindelijk ben ik weer teruggevlogen.