:39:01
Δεν μπορούμε να βγούμε έξω.
:39:02
Όπου πάμε, ψιθυρίζουν
πίσω απ' την πλάτη μας.
:39:05
Δεν μπορώ να πάω σπίτι.
Είναι πολύ καταθλιπτικά.
:39:09
Ούτε δέντρο, ούτε φωτάκια, ούτε μουσική.
:39:16
Δεν μπορώ να σου μιλήσω.
:39:18
-Σ' έχει απορροφήσει ο εαυτός σου.
-Δεν είναι αλήθεια.
:39:22
-Κοίτα πού έφτασες.
-Καταπληκτικό.
:39:24
-Έκανες το γκαζόν παγοδρόμιο.
-Δεν νιώθω τίποτα.
:39:27
Πώς δεν έσπασαν κανένα πόδι,
κανένα σβέρκο.
:39:30
-Θα έστελνες κανέναν στο νοσοκομείο.
-Και είναι κακό αυτό;
:39:34
Αστειεύομαι. Ξέρω ότι σου είναι δύσκολο.
:39:37
Αλλά σε μία μέρα, σε 24 ώρες,
θα ταξιδεύουμε.
:39:41
Και όλα θα είναι καλύτερα. Σ' το υπόσχομαι.
:39:44
Δεν ξέρω.
:39:57
Πιστεύεις ότι η Μπλερ θα σκέφτεται καθόλου
τα Χριστούγεννα;
:40:01
Μάλλον όχι. Μες στο τροπικό δάσος...
:40:04
με ανθρώπους που λατρεύουν τα δέντρα...
:40:06
...που τρώνε φλοιούς, βατράχια και τέτοια.
:40:10
-Αυτό θα φορέσεις;
-Βέβαια.
:40:12
Ωραίο.
:40:17
Ελευθερώστε τον Φρόστι!
:40:18
Ξέρω ότι είσαι εσύ, Σπάικ. Γεια.
:40:20
-Πάλι; Πόσες φορές έχει πάρει;
-Πέντε-έξι.
:40:25
Να 'χα μια έξυπνη απάντηση
γι' αυτό το παλιόπαιδο.
:40:27
-Μην ασχολείσαι.
-Δίκιο έχεις.
:40:30
Τα νησιά μάς καλούν.
:40:36
-Ελευθερώστε τον Φρόστι!
-Αντίο, Σπάικ.
:40:40
-Είσαι ιδιοφυία.
-Ευχαριστώ.
:40:50
-Λοιπόν, ο Φρόστι πέθανε.
-Τι; Μπαμπά, εσύ είσαι;
:40:53
Μια στιγμή. Μπλερ;
:40:55
Πλάκα έκανα. Νόμιζα
ότι ήταν κάποιος απ' τη δουλειά.