1:05:02
nu het minder licht was geworden.
1:05:04
Teleurgesteld slenterden ze door Elm Street.
1:05:12
Tom?
- Hallo, Grace.
1:05:14
Er waren wat auto's, maar het is te donker.
We kunnen niets meer zien.
1:05:19
We hebben elkaar niet veel gezien.
1:05:22
Ik weet het.
Ik heb het druk gehad met mijn boek.
1:05:25
Mag ik je wat vragen?
1:05:27
Natuurlijk
1:05:32
Je kon je er niet toe zetten
om het weg te gooien, hè?
1:05:37
Het nummer dat hij je gaf die avond.
Je kon het niet weggooien.
1:05:40
Ik heb je gezegd dat die man
gevaarlijk was. Het was dom.
1:05:51
Dom of niet, Tom pleitte die avond voor
opsluiting van Grace in haar schuur.
1:05:59
Als de auto's echt een teken waren dat
het telefoontje van Tom vijf dagen eerder,
1:06:03
namens de gemeenschap, naar het nummer
op het kaartje in zijn bureaulade,
1:06:08
eindelijk tot actie had geleid,
1:06:10
en Grace nu weg moest uit hun leven,
1:06:13
zou het zeker goed staan wanneer
ze haar ook hadden opgesloten.
1:06:19
Grace lag op bed, toen Jason naar
boven werd gestuurd met de sleutel.
1:06:23
Grace hoorde hem omdraaien in het slot,
1:06:26
maar ze was te diep in gedachten over zaken
die ze vaak het laatste jaar had vermeden.
1:06:41
Hoofdstuk NEGEN - Waarin het langverwachte
bezoek arriveert en de film eindigt
1:06:52
Vanaf het moment dat ze eindelijk het geluid
van de startende auto's hadden gehoord...
1:06:56
vanuit de richting van de rand van het bos,
1:06:58
was het snel gegaan.