:32:03
Maar ik denk echt niet dat
dat het is, want ik...
:32:05
ik voel me juist helemaal niet
gespannen of bezorgd.
:32:09
Dat komt door al die lithium die je hebt gehad.
Het is ongelooflijk dat je me nog kunt horen.
:32:14
Luister, Andrew,
in de eerste plaats...
:32:17
Ik denk dat je een psychiater zal
moeten zoeken die niet je vader is.
:32:20
Dat had al veel eerder moeten gebeuren.
:32:23
Hij zou beter moeten weten.
:32:25
En in de tweede plaats is het
niet aan mij om te bepalen...
:32:28
of je wel of niet aan de medicijnen
moet blijven, omdat ik je verhaal niet ken.
:32:31
Maar ik ben van mening,
aangezien je ervoor betaalt...
:32:35
dat die medicijnen een middel
zijn die je kunnen helpen...
:32:39
maar als je niet in therapie gaat,
zal vroeg of laat...
:32:42
wat er allemaal in je hoofd omgaat,
een weg naar buiten vinden.
:32:46
Gaat het?
- Ja.
:32:48
Ja, het gaat goed.
Je leeft nog.
:32:50
Kom op.
Ik zal je even onderzoeken. Kom maar.
:32:55
Je moet wel even je schoenen uitdoen.
Ik moet je voeten krabben.
:33:30
Waarom was je hier werkelijk?
:33:32
Opladen.
Ik ben een robot.
:33:36
Lieg je veel?
- Wat versta je onder veel?
:33:39
Genoeg dat mensen je
een leugenaar noemen.
:33:41
Mensen noemen me veel dingen.
- Is een van die dingen 'leugenaar'?
:33:45
Ik zou nee kunnen zeggen,
maar hoe weet je nou of ik niet lieg?
:33:48
Ik denk dat ik ervoor zou kunnen kiezen
om je te vertrouwen.
:33:50
Zou je dat kunnen doen?
- Ik kan het proberen.
:33:53
Van wie is die motor?
:33:57
Die was van mijn opa.
:33:59
Dat was het enige dat hij heeft nagelaten
aan iemand in mijn familie, en dat was aan mij.