1:00:00
Geloof het of niet.
1:00:04
Ik heb je altijd willen ontmoeten.
1:00:09
Toen ik klein was,
hebben mama en ik je gezocht.
1:00:13
We hebben zelfs ongeïïdentificeerde
doden bekeken.
1:00:16
Na jouw verdwijning heeft mama
de winkel alleen gerund.
1:00:22
De winkel?
-Het was zwaar voor een vrouw...
1:00:25
om alleen een fietsenwinkel te runnen.
1:00:28
Dat is toch wat anders
dan een wielrenner.
1:00:31
De man die je geld schuldig was, is
gewond geraakt bij een schietpartij.
1:00:37
Leeft hij nog?
1:00:39
Gelukkig maar.
1:00:41
Ik dacht al dat je dat zou zeggen.
1:00:46
Ik had schulden, niet hij.
1:00:52
Bedank de dokter voor me.
Hij leek me een aardige man.
1:00:58
Ik ga trouwen.
1:01:02
O ja? Fijn.
1:01:03
Met hem.
1:01:05
Geweldig. Maar is hij niet
van mijn leeftijd?
1:01:10
Hij is al getrouwd geweest.
Z'n dochter is overleden...
1:01:14
en daarna z'n vrouw ook.
1:01:21
Ik ben woest op die kerel.
1:01:23
Ben je niet ontroerd?
1:01:25
Hier zijn het adres
en het telefoonnummer.
1:01:28
Van jou?
-Het oude huis is afgebroken.
1:01:32
Ook al gaat het nu niet,
je moet me eens bellen.
1:01:35
Kiyoko.
1:01:39
Nu is het genoeg geweest.
1:01:43
Mevrouw Hana?
-Je zei dat je wielrenner was.
1:01:48
Ik was altijd op de baan.
1:01:50
Ja, om te gokken.
1:01:51
Je kreeg zoveel schulden
dat je niet meer naar je gezin kon...
1:01:56
en toen heb je je verstopt
in een kartonnen doos.
1:01:58
Ja, verdomme.
1:01:59
Dat is je vader.