:01:00
Op een dag zei zijn moeder:
'Genoeg getreurd'...
:01:03
...en ze belde haar broer Carl
om hem ergens mee naar toe te nemen.
:01:06
Waarheen dan ook, alleen om
het kind het huis uit te krijgen.
:01:10
Oom Carl had zelf geen kinderen...
:01:13
...dus had hij er geen ervaring mee.
:01:16
Ik hoef toch niet
zijn luier te verschonen?
:01:19
Carl, hij is zeven, domkop.
Kom hier.
:01:23
Carl was niet het soort oom
die je meeneemt naar het circus...
:01:26
...of de dierentuin of een poppenkast...
:01:29
...maar hij kende de geweldigste plek
om een kind mee naar toe te nemen.
:01:32
Het hart en de ziel van Boston,
Fenway Park.
:01:48
Dat was ook de dag dat ik Ben ontmoette.
:01:51
Die knappe jongen met die bril?
Dat ben ik, Al Waterman. Ik verkoop sponzen.
:01:56
Dat is het groene monster, jongen.
:01:58
Monster?
- Ja.
:02:00
Ik leerde de jongen
wat ik wist over het spel...
:02:02
...en Carl leerde hem, wat hij wist.
:02:04
Hé, Zimmer, idioot,
wat sta je daar nou te lummelen?
:02:10
Dwight Evans maakte een paar homeruns,
de Sox wonnen...
:02:14
...en aan het eind van de dag was Ben
een meelijwekkend wezen geworden:
:02:18
Een Red Sox fan.
:02:20
En dat is waar het verhaal begint.
:02:24
Voorzichtig jongen.
Ze zullen je hart breken.
:02:29
23 JAAR LATER
OKTOBER 2003
:02:59
Je kon daar tussen.
Kom op, rij eens wat agressiever.