The Island
prev.
play.
mark.
next.

:57:04
Κοίτα, δεν είστε...
:57:10
...σαν εμένα.
:57:14
Εννοώ δεν είστε... άνθρωποι.
:57:17
Είστε άνθρωποι αλλά...
δεν είστε αληθινοί.

:57:22
...αληθιμοί άνθρωποι, σαν εμένα.
:57:28
Είστε κλώνοι.
:57:32
Αντίγραφα ανθρώπων
εδώ στον έξω κόσμο.

:57:36
- Τι;
- Κλώνοι;

:57:37
Αντίγραφα; Τι είναι αυτά που λες;
:57:39
Αν έχω μια γυναίκα που θέλει νέο δέρμα
για πλαστική ή έχω πάθει ένα ατύχημα και...

:57:43
...χρειάζομαι όργανο για μεταμόσχευση,
το παίρνω από εσάς.

:57:47
Αλλά έχω μητέρα...
Τη θυμάμαι.

:57:50
- Ναι, ξέρω.
- Μεγάλωσα σε μία φάρμα.

:57:53
Είχα ένα σκυλάκι και
ένα ποδήλατο...

:57:56
Ναι, ήταν ένα ροζ ποδήλατο
με κορδελάκια στις λαβές;

:58:00
Πήγαινες στο σπίτι της γιαγιάς σου,
χτυπόυσες το κουδουνάκι...

:58:03
...κι εκείνη σου σέρβιρε
ζεστά κουλουράκια στο δίσκο;

:58:06
- Ναι.
- Όχι, εντυπώμα μνήμης.

:58:10
Τα έχω δει, ένας φίλος μου
είναι προγραμματιστής στο ίδρυμα.

:58:13
Υπάρχουν δώδεκα ιστορίες,
απλά αλλάζουν μικρές λεπτομέρειες...

:58:17
αλλά λίγο πολύ όλα
είναι ίδια.

:58:19
Η ζωή που είχατε πριν την
"μόλυνση"...

:58:23
δε συνέβη ποτέ.
:58:27
Μη με κοιτάς έτσι,
τουλάχιστον εσύ είχες ποδήλατο...

:58:30
Θέλεις να ανταλλάξεις αυτές τις μνήμες με
τη δική μου σκατένια παιδική ηλικία;

:58:34
Πόσο καιρόι ζούμε;
:58:39
Είσαι γενιά Έκο,
άρα τρία..

:58:43
...Δέλτα σημαίνει τέσσερα.
:58:47
Τρία;
:58:49
Όντα σαν εσάς υπάρχουν γιατί
όλοι θέλουν να ζήσουν για πάντα.

:58:52
Είναι το νέο αμερικάνικο όνειρο.
:58:55
Και υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που είναι αρκετά πλούσιοι
για να δώσουν ότι χρειάζεται για να συμβεί αυτό.

:58:58
Δεν τους νοιάζει που μας σκοτώνουν;
Που παίρνουν όργανα από μας;


prev.
next.