:01:04
Kochasz nas jeszcze?
:01:05
Naturalnie.
:01:07
A kochasz jeszcze mamę?
:01:08
Tak, bardzo, ale wasza matka
poprosiła mnie abym odszedł
:01:10
i muszę uszanować jej
zdanie w tej kwestii.
:01:12
Czy to jest nasza wina?
:01:13
Nie.
:01:14
Nie.
:01:15
To naturalne, że
zgodziliśmy się na wiele wyrzeczeń
:01:17
które są rezultatem posiadania potomstwa,
ale, hmm...
:01:20
nie, mój Boże, nie.
:01:21
To dlaczego poprosiła cię żebyś odszedł?
:01:23
Właściwie to sam już nie wiem.
:01:28
Może, uh, nie byłem jej tak wierny
jak mogłem być.
:01:32
Bo, ona powiedziała...
:01:33
Zostawmy to.
:01:34
Dobrze, Chassie?
:01:35
W obliczu prawa nigdy nie potwierdzili swego rozwodu.
:01:37
Dziękuję, Pagoda.
:01:38
Etheline Tenenbaum zatrzymała dom.
:01:41
i wychowywała dzieci
:01:42
a ich edukacja był dla niej najważniejsza.
:01:44
Tak poczekam.
:01:47
Dziękuję.
:01:48
Potrzebuję $187.
:01:50
Wypisz sobie czek.
:01:57
Dobrze. Tak.
:01:59
Bardzo dziękuję.
:02:03
Napisała książkę pt.:
:02:06
Rodzina geniuszy.
:02:09
-Chas, Chas!
-Richie!
:02:11
Hmm, pan w tym niebieskim
rozpinanym sweterku, proszę.
:02:13
Dziękuję. Ja mam takie dwuczęściowe pytanie.
:02:15
Proszę bardzo.
:02:18
Chas Tenenbaum od czasów szkoły podstawowej
:02:21
spożywał większość posiłków w swoim pokoju
:02:23
stojący przy biurku z filiżanką kawy
:02:25
By oszczędzić czas.
:02:31
W 6-tej klasie zadebiutował w biznesie
:02:34
Hodując myszy-dalmatyńczyki,
:02:35
w które zaopatrywał sklepy
zoologiczne w małym Tokio.
:02:38
W wieku lat 11-tu zajął się handlem nieruchomościami.
:02:41
Wykazywał niemalże
ponadnaturalne rozumienie
:02:45
niuansów globalnej ekonomii.
:02:46
To on negocjował zakup
domu letniego swego ojca
:02:51
na Eagle Island.
:02:58
Stój, Chassie.