:54:03
Zgadzam się z Tobim. Odebrałam to jako
historię o nadziei i tolerancji.
:54:07
Opowiada o czasie, kiedy
poniewierani stają się bohaterami.
:54:11
To kino rozrywkowe i rozumiem,
dlaczego ci się podoba, Toby.
:54:15
Ale tych ludzi nie należy
utożsamiać z tobą!
:54:19
To uczniowie.
:54:21
Mieszkają z rodzicami
w domach na przedmieściach.
:54:24
Ukończą szkoły, znajdą dobrą pracę
i przestaną być nieudacznikami.
:54:28
Pamiętasz, co ci mówiłam o podnoszeniu głosu?
Użyj wewnętrznego głosu.
:54:32
Posłuchaj, Toby, goście w tym filmie,
:54:35
nie są 28-letnimi archiwistami,
którzy mieszkają z babcią
:54:38
- w etnicznym getcie.
- Wystarczy.
:54:40
Oni nie zdobyli swoich komputerów
w taki sposób, jak ty,
:54:43
wymieniając kupony z pudełek
i dopłacając 49.50 w supermarkecie.
:54:47
Jesteś zabawny, Harvey.
:54:49
Usiądę z przodu.
:54:51
Dobrze, Toby. Poszedłeś do kina
i śnisz na jawie.
:54:54
Jednak "Zemsta frajerów" się nie wydarzyła.
To hollywoodzka fikcja.
:54:59
Harvey, zostaw go.
:55:02
Podobało mi się, że zostałam
przeniesiona w przeszłość.
:55:06
- Lubię, kiedy wyjmują kamery...
- Gdyby każdy mógł to obejrzeć.
:55:10
To jak przemówienie
"Miałem sen" Luthera Kinga.
:55:12
Bardzo motywujące.
:55:13
Może byłem niemiły dla Tobiego
ze względu na moje własne problemy.
:55:17
Moje małżeństwo nie
trwało nawet miesiąc,
:55:19
a już czułem związane
z żoną kłopoty.
:55:23
Zgoda, szybko biorę ślub, bo wiążę się
z każdą kobietą, która mnie zechce.
:55:28
Lecz tym razem naprawdę
spotkałem swoją drugą połowę.
:55:33
Co z płytami z 1978? Może upchniesz
je któremuś ze zbieraczy?
:55:37
Żartujesz? W życiu.
:55:39
Nie pozbędę się ich.
:55:41
Więc zapomnij. Poddaję się.
:55:43
Jak mam znaleźć wolną przestrzeń,
skoro niczego się nie pozbędziesz?
:55:47
Wiesz co? Pozbędę się czegoś.
:55:49
- Ale nie wartościowych rzeczy.
- Wszystko ma dla ciebie jakąś wartość.
:55:52
Jak mam tu mieszkać,
jeśli nie ma dla mnie miejsca?
:55:55
Przestań, skarbie.
:55:57
Zrobię dla ciebie miejsce, dobrze?