1:00:03
Słucham? O czym ty mówisz?
1:00:07
Nie chcę dzieci.
1:00:08
O wazektomii jasno powiedziałem
ci przy pierwszym spotkaniu.
1:00:12
Wiem, ale wszystko się zmieniło.
1:00:15
- Myślę, że możemy stworzyć rodzinę.
- Rodzinę?
1:00:18
Pewnie. Cóż to by była za rodzina?
1:00:20
Nie potrafię zająć
się dziećmi.
1:00:22
Chryste, ledwie radzę sobie
sam ze sobą.
1:00:25
Zaopiekuję się
i dziećmi, i tobą.
1:00:27
Nic z tego, Joyce. Zapomnij!
1:00:31
Nie mogę mieć dzieci. Nie podołam.
1:00:39
/W domu było jeszcze gorzej.
1:00:45
Gdzie jest płyta Ornette Coleman?
1:00:49
Na jutro muszę napisać recenzję.
1:00:52
Nie ruszałam jej, Harvey.
Pozwól mi spać.
1:00:58
Jest pierwsza po południu.
Jak długo można spać?
1:01:07
Tak się składa, że jest sobota,
ty samolubny sukinsynu!
1:01:10
A co to za różnica?
1:01:11
- Nie mów mi, co mam robić.
- Wcale ci nie mówię.
1:01:14
To ja wprowadziłam się
do twojego miasta, twojego domu...
1:01:19
...twojej wazektomii.
1:01:22
Do twojego parszywego życia.
1:01:23
Pozwoliłbyś mi przynajmniej
żyć tu po swojemu.
1:01:33
Próbowałem wszystkiego, ale nic nie było
w stanie wyciągnąć tej kobiety z łóżka.
1:01:38
To znaczy, nie szukała pracy,
nie chciała wychodzić,
1:01:41
nie zawarła nowych znajomości, nic.
1:01:48
Joyce zdiagnozowała
u siebie poważną depresję.
1:01:53
Nie wiedziałem,
przez co przechodzi,
1:01:56
ale z całą pewnością
odcisnęło się to i na mnie.
1:01:59
Joyce, mamy nową wiadomość.
Jak mogłaś nie...