:02:05
We bleven zo lang mogelijk in Mexico,
om me te binden met mijn Latijnse afkomst.
:02:11
Uiteindelijk zag ze een laatste
mogelijkheid voor verandering.
:02:17
We zouden naar Amerika vertrekken.
:02:22
Een traan.
:02:24
Slechts één.
:02:26
Dus huil maar goed, zei ze.
:02:41
Zij zou mijn Mexico zijn.
:02:49
Omdat de toelatingen publiek zijn...
:02:53
zal ik gewoon zeggen dat onze aankomst
in Amerika nogal armoedig was.
:03:04
Om me goed te kunnen opvoeden,
:03:06
had mijn moeder nood aan de zekerheid
die ze vond in haar eigen cultuur.
:03:11
Dus gingen we van Texas,
:03:14
maar 34 procent Latijns-Amerikaans,
:03:18
door naar Los Angeles,
:03:20
48% Latijns-Amerikaans.
:03:37
Na een paar minuten slenteren
door een vreemde omgeving,
:03:41
draaiden we een hoek om
en waren we weer thuis.
:03:57
We werden opgevangen door mijn moeders
favoriete nicht Monica.