1:05:08
Ik heb het koud omdat ik
de formulieren al getekend heb.
1:05:12
Oh, Abby.
Ik ben hier. Kan je me zien?
1:05:15
Ik ben gewoon hier.
1:05:17
Ze halen de beademing morgen middag
eraf, wanneer de kinderen op school zijn.
1:05:22
De afgelopen drie maanden waren
moeilijk voor ze. En voor de familie.
1:05:27
Ja, dat kan ik begrijpen.
Maar ik denk dat je een grote fout maakt.
1:05:31
Maar ik geloof...
- Het is beter zo. Echt waar.
1:05:34
Dat zou Elisabeth willen.
1:05:37
Ik heb me hele leven gedacht
dat ik wist wat goed voor haar was.
1:05:41
Wat ze aan moest trekken,
met welke mannen ze moest uitgaan.
1:05:46
Dit is het laatste waar Elisabeth om
gevraagd heeft.
1:05:49
En voor het eerst in mijn
leven heb ik een goede beslissing genomen.
1:05:56
Oh, Abby.
1:05:59
Kijk, dit gaat misschien raar klinken
maar...
1:06:03
Oh, Nee. - Om eerlijk te zijn is
Elisabeth hier samen met ons...
1:06:07
Ze is samen met mij gekomen. Ze staat
naast je, en ze smeekt je om te wachten.
1:06:11
Precies naast me?
1:06:14
David, stop.
- Laat me dit doen.
1:06:16
Ik weet niet hoe of waarom maar
ik kan haar geest zien.
1:06:20
Ik weet dat het gek is,
maar ik kan ook met haar praten.
1:06:23
Dus ik laat haar je alles uitleggen.
1:06:26
En ik vertaal het wel.
1:06:31
Kan je even wachten?
1:06:36
Oké, theekransje is voorbij.
Tijd voor de wekelijkse routine.
1:06:42
Oké, David.
1:06:43
Ik moest tot haar door dringen.
- Ze moet meteen naar het ziekenhuis.
1:06:47
Ze moet naar het ziekenhuis.
En het formulier verscheuren.
1:06:50
Maak dat je weg komt, gek.
1:06:54
Ik verzin het niet,
waarom zou ik dat doen.
1:06:56
Abby doe rustig.
Doe rustig!
1:06:57
Ik hak je in mootjes.
Ik zweer het, ik hak je.